از فردا فصل ديگري از کتاب زندگي هر يک از ما آغاز مي شود.
و يک سال بر تاريخ زندگي و تجارب ما افزوده خواهد شد.
برخي، 29 اسفند که مي شود دو عيد دارند:
- احساس رضايت و خوشحالي از سالي که تمام شد.
يکسال گذشته ي آنها برايشان دقيقا يکسال بوده است؛ نه کمتر، نه بيشتر. نه حسرتي براي آن دارند و نه آرزويي.
- احساس رضايت و خوشحالي از فرصت جديدشان، به نام سال نو.
ازينکه ميتوانند بار ديگر نو شوند.
عيد، به نو شدن ماست؛ و گرنه، چه ما باشيم و چه نباشيم، هم لباس ها نو مي شود، هم طبيعت نو مي شود، هم بهار مي آيد، و هم بازارها و ديد و بازديدها پر رونق خواهد بود.
هر چيزي ميتواند بهانه اي و فرصتي براي رشد ما باشد، يا مانعي براي اينکه جلوي رشد ما را بگيرد؛
اين ماييم که انتخاب ميکنيم.
ماموريت ما در زندگي « بدون مشکل زيستن نيست»
با انگيزه زيستن است .
فرصتهاي زندگي را قدر بدانيم .
زندگي آنقدر ابدي نيست که هر روز بتوان مهربان بودن و عشق را به تأخير انداخت.
شايد فرصت ها هرگز تکرار نشوند.
الهي در سالي که پيش روست حالمان، اخلاقمان، اهدافمان، و کردارمان را نو کن.
آنچنانکه، در سالهاي ديگر، همين عيدهايمان، جزو حسرت هايمان نشود.
اصل حالتان نيک و احوالتان بخير .
پيشاپيش آغاز بهار طبيعت و فرارسيدن سال 1398 را خدمتتان تبريک عرض مي کنم.
خداوند گيتي پناهتان باد زمين و زمان نيکخواه تان باد
درباره این سایت