سوادرودبار هم مي نامندش.
زماني يک اتفاق ساده، نامش را به «سوادرودبار» تغيير داده اما وضعيتش را نه
مردمش «سواد» را نشانه توسعه دانستند و مدت ها بر آن دل خوش کردند.
اما حالا شايد توسعه هايي پيدا کرده، يا به بيان بهتر، واقعا رو به توسعه است.
آب دارد، برق دارد، جاده آسفالته دارد، شورا و دهيار دارد، اينترنت دارد، گاز روستايي هم در راه است .
در کنار اين توسعه هاي امروزي، سات روآر اما، به عنوان يک روستاي ييلاقي و کوهستاني از آسماني آبي در روز و پر ستاره در شب برخوردار است و هواي لطيف و خنکش منحصر بفرد است.
آنان که عاشق سفر هستند، خوب مي دانند وقتي کوه و آسمان و باران و مه و چمنزار باشد . يعني مسافرند به يک رويا، يعني مسافرند به يک بهشت زميني، يعني مسافرند به سات روآر.
آنجا که آسمانش کوتاه است و آبي.
زمينش سبز است و مرتفع .
و سکوت و طبيعتش مثال زدني.
بهار در «سات روآر» حال و هواي ديگري دارد . زودتر خودت را برسان .
درباره این سایت